Menu

Εµπρός για Βαλκάνια απαλλαγµένα από έθνη, κράτη, θρησκείες, στρατούς, σύνορα, πατριαρχία, καπιταλισµό!

0 Comments


Η περιοχή της βαλκανικής χερσονήσου εδώ και πολλούς αιώνες κατοικείται από λογιών λογιών πληθυσµούς, που µιλάνε διαφορετικές γλώσσες και ασπάζονται σε διαφορετικά θρησκεύµατα. Με την πάροδο των αιώνων αυτοί οι πληθυσµοί έµαθαν να συµβιώνουν και αρκετές φορές να συνεργάζονται για να επιβιώσουν. Στην ευρύτερη περιοχή της Μακεδονίας, αλλά και της Ηπείρου, καθώς και όλης της βαλκανικής, συναντούσε κανείς οµάδες ανθρώπων που µιλούσαν βλάχικα, σλάβικα, ελληνικά, τούρκικα, αρβανίτικα-αλβανικά, βουλγάρικα, εβραϊκά, αλλά και διάφορες άλλες διαλέκτους. Δηµιουργώντας σχέσεις µεταξύ τους και ανταλλάσσοντας τόσο προϊόντα όσο και γλωσσικά ιδιώµατα -για παράδειγμα το τοπωνύμιο Γιάννινα προέρχεται από την εβραϊκή λέξη Jannin- συνέθεταν ένα πολυπολιτισµικό µωσαϊκό, που επηρεάζει µέχρι και σήµερα τις συνήθειες και την κοινωνική ζωή των ανθρώπων που ζουν στα Βαλκάνια.

Περίπου εκατό χρόνια πριν, µε την οριστική διάλυση της οθωµανικής αυτοκρατορίας και τη χάραξη των συνόρων των µοντέρνων εθνών-κρατών, καλούνται οι ηγεσίες των νεοσύστατων κρατών να διαχειριστούν περιοχές και ανθρώπους που κάθε άλλο παρά οµοιογενείς ήταν. Με το πλαστό ιδεολόγηµα του έθνους χαράσσουν αυθαίρετα σύνορα, κάνουν εξαναγκαστικές ανταλλαγές πληθυσµών, διαχωρίζοντας ανθρώπου και κοινότητες. Με την επιβολή της διδασκαλίας µίας και µοναδικής γλώσσας, µίας και µοναδικής θρησκείας, γίνεται προσπάθεια για την κατασκευή της κοινής ιστορικής καταγωγής και συνέχειας πληθυσµών, που µέχρι πρότινος µιλούσαν άλλη γλώσσα ή ζούσαν κάπου αλλού και καµία σχέση δεν είχαν µε κάποιον Αλέκο ή κάποιον Πύρρο, που κι αυτοί µε τη σειρά τους µόνο ελληνικά δε µιλούσαν. Η διαδικασία της ενοποίησης των αφεντάδων µε τους χωρικούς και τους εργάτες, των καταπιεστών µε τους καταπιεζόµενους, των εκµεταλλευτών µε τους εκµεταλλεύοµενους, κάτω από την οµπρέλα της «εθνικής ενότητας» συνέφερε και συνεχίζει να συµφέρει µόνο τους από πάνω. Είχανε και έχουνε κάθε λόγο να παραπλανούν τους από κάτω, γεµίζοντας τα µυαλά τους µε βλέψεις για αλύτρωτες πατρίδες, π.χ. βόρεια Ήπειρος ή αλλιώς νότια αλβανία, µικρά Ασία ή αλλιώς δυτική τουρκία. Τίποτα παραπάνω από εδάφη και αγορές για business για τους από πάνω, και στην καλύτερη περίπτωση ένας low budget ταξιδιωτικός προορισµός για τους από κάτω.

Ταυτόχρονα υπήρξαν κρατικές στρατηγικές που δηµιουργούσαν ένα αίσθηµα φόβου για τον διπλανό, θυµατοποίησης και εγωκεντρισµού για τον ντόπιο πληθυσµό, µε το δήθεν επιχείρηµα πως όλοι είναι εναντίον αυτού του νέου, µικρού αλλά πάντα πολυµήχανου έθνους. Φυσικά, όλοι όσοι προωθούσαν αυτά τα ιδεολογήµατα έβλεπαν τις τσέπες τους να φουσκώνουν από την ξέφρενη κούρσα εξοπλισµού των ενόπλων δυνάµεων του ελληνικού κράτους και την επέλαση του ελληνικού κεφαλαίου[1] στα µετα-σοσιαλιστικά Βαλκάνια. Την ίδια ώρα οι καταπιεζόµενοι αντί να τα βάζουν µε τους καταπιεστές τους, που ευθύνονται για την κατάντια της καθηµερινότητας τους, τα βάζουν µε τους γείτονες καταπιεζόµενους µε τους οποίους µέχρι πριν µερικές δεκαετίες ζούσαν µαζί.

Διανύοντας, λοιπόν, τον εικοστό-πρώτο αιώνα, βλέπουµε και πάλι παιχνίδια εξουσίας µε κράτη που θέλουν να επιβληθούν στην περιοχή. Εκτιµούµε πως η ανακίνηση του ονοµατολογικού σχετικά µε το κράτος της µακεδονίας εντάσσεται στην προσπάθεια του ελληνικού κράτους να διατηρήσει την 25ετή επιρροή και κυριαρχία του στα Βαλκάνια. Η επιστράστευση της εθνικιστικής ρητορείας και η –εµµέσως πλην σαφώς- επίδειξη των όπλων στόχο έχει να επιδράσει και στην εσωτερική πολιτική σκηνή, προσφέροντας µια ηλίθια εθνική υπερηφάνεια σε αντικατάσταση της καταρρακωµένης από την καπιταλιστική κρίση αξιοπρέπεια. Φαίνεται πως η επιλογή της ελλάδας[2] να ανοίξει το θέµα σε αυτή τη χρονική συγκυρία δεν είναι τυχαία, καθώς εκµεταλλεύεται τη διακαή επιθυµία του γειτονικού κράτους για ένταξη στο ΝΑΤΟ, αποβλέποντας στα µέγιστα οικονοµικά και γεωστρατηγικά οφέλη.

Και ενώ αυτά συµβαίνουν σε διακρατικό επίπεδο µεταξύ των ισχυρών, στην ψωροκώσταινα, εκκλησία, φασίστες, στρατηγοί και διάφοροι ψεκασµένοι πατριώτες, που κατά καιρούς τραγούδησαν για ένα χελιδόνι, πάνε χεράκι-χεράκι καλώντας σε συλλαλητήρια για να διατρανώσουν την αµφίβολη καταγωγή και υπεροχή τους απέναντι σε κάποιους γείτονες. Είναι πράγµατι λυπηρή εικόνα να βλέπει κανείς στο δρόµο γιαγιάδες, θείους και παιδιά, που όταν αποφασίζεται το µέλλον τους στρογγυλοκάθονται στον καναπέ τους, γυρνάνε και το άλλο µάγουλο και περιµένουν απαθείς να βρέξει ό,τι κατεβάσει, να διαδηλώνουν ντυµένοι στα µπλε, υποδυόµενοι τα πιόνια σε παιχνίδια που δεν αντιλαµβάνονται, αξιώνοντας ένα όνοµα σα συµπεθέρες που τσακώνονται πάνω από την κολυµπήθρα. Να ακολουθούν τους παπάδες που τόσα χρόνια αποτελούν τον πυλώνα του συντηρητισµού και της δουλοπρέπειας. Να κάνουν πλάτες στους φασίστες που βρίσκουν την ευκαιρία να βγουν από τις τρύπες τους για να αποπειραθούν να εγκαθιδρυθούν εκ νέου στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό. Να αποτελούν το φυσικό και ιδεολογικό ορµητήριο για κάθε λογής εθνικιστές που πραγµατοποιούν επιθέσεις σε πολιτικούς και κοινωνικούς χώρους αντίστασης και ελευθερίας. Με πιο πρόσφατα παραδείγµατα την επίθεση στην κατάληψη Ε.Κ.Χ. Σχολείο, το κάψιµο της κατάληψης Libertatia στη Θεσσαλονίκη, την επίθεση στην κατάληψη του θεάτρου Εµπρός στην Αθήνα και τη δολοφονική επίθεση στον ΕΚΧ Φαβέλα στον Πειραιά. Να θρέφουν το φασισµό και να κυνηγούν το διαφορετικό, το ελεύθερο, το ξένο.

Απέναντι σε λογικές µίσους και διχόνοιας προτάσσουµε την ταξική συνείδηση και τη διεθνιστική αλληλεγγύη. Απέναντι στους ισχυρούς αυτού του κόσµου, την καπιταλιστική κυριαρχία της αγοράς και των εµπορευµάτων, οι από τα κάτω δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν παρά µόνο τη φτώχεια τους. Η συνειδητοποίηση της θέσης µας ως καταπιεσµένοι θα µας βοηθήσει να ξεπεράσουµε το εµπόδιο της διαφορετικής γλώσσας και της τυχαίας µας ύπαρξης στη µία ή στην άλλη πλευρά των συνόρων που άλλοι καθόρισαν, για να αγωνιστούµε µαζί για µια αταξική κοινωνία χωρίς από πάνω, από κάτω, κράτη, έθνη και διαχωρισµούς, σεβόµενοι τη διαφορετικότητα του καθενός και της καθεµίας.

ΚΑΜΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ ΔΕ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ, ΚΑΜΙΑ ΣΗΜΑΙΑ ΔΕ ΜΑΣ ΧΩΡΙΖΕΙ

ΒΑΛΚΑΝΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ | 10-3-2018 | 12:00 | ΚΑΜΑΡΑ

[1]. O τέως πρόεδρος της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, Ν. Ι. Μέρτζος, υπενθυµίζει σε άρθρο του στην Καθηµερινή (7.1.2018): “Το 2016 Αλβανία, Βουλγαρία, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Κοσσυφοπέδιο, Μαυροβούνιο, Σερβία και Σκόπια είχαν σύνολο 24.924.000 κατοίκων και άθροισµα όλων των ΑΕΠ 139,24 δισ. δολάρια. Την ίδια χρονιά το ΑΕΠ της Ελλάδος ήταν 194,06 παρ’ ότι είχε µειωθεί κατά 27% από το 2008…”

[2]. “δεν µας πιέζει κανείς, δεν βιαζόµαστε, είναι δική µας πρωτοβουλία να λύσουµε ένα πρόβληµα που επιβαρύνει την εξωτερική πολιτική της χώρας” , τάδε έφη Αλ. Τσίπρας µετά το πέρας της άτυπης Συνόδου Κορυφής στις Βρυξέλλες (23.2.2018). http://www.kathimerini.gr/…/tsipras-pros-skopia-eyrwph-mono…

_____________________________________________

Η Σεμπρεβίβα, είναι μια πολυθεματική πολιτική συλλογικότητα του α/α/α χώρου, με σημείο αναφοράς τα Γιάννινα.

sempreviva [at] espiv [.] net

Tags: ,

Leave a Reply

Your email address will not be published.